Geschiedenis

Het terrein van Westerbergen is bijzonder interessant. Aan de ene kant heeft het zijn tegenwoordige vorm al in een lang verleden gekregen, aan de andere kant hebben in een periode van duizenden jaren de opeenvolgende bewoners sporen achtergelaten waaruit nu conclusies getrokken kunnen worden over hun doen en laten.

De oudste geschiedenis gaat terug tot de voorlaatste ijstijd. Geologen, dat zijn wetenschapsmensen die zich onder meer bezighouden met het ontstaan van de aarde en de veranderingen die zich daaraan in de loop der tijd hebben voorgedaan, zijn tot de conclusie gekomen dat in een heel ver verleden perioden van grote koude afgewisseld zijn door perioden met hogere temperaturen. Die perioden strekten zich niet uit over enkele jaren maar over tijdperken van vele tienduizenden jaren. Die voorlaatste ijstijd moet dan zo’n 200.000 jaar geleden begonnen zijn en maar liefst een 80.000 jaar geduurd hebben.

Lees meer...
 

Bomen en struiken

Hoe groot precies het aantal verschillende soorten planten is op Westerbergen is niet bekend. Dat is trouwens ook niet gemakkelijk te bepalen, omdat men zo gauw een klein plantje over het hoofd ziet. Anders is het bij de bomen en struiken. Hier loopt men niet zomaar langs. Welgeteld komen er op Westerbergen zo ongeveer veertig verschillende soorten voor, hetgeen toch ook een respectabel aantal is.

In het onderstaande zullen echter net als bij de wilde planten slechts een beperkt aantal besproken worden en in principe alleen die, welke in hoeveelheden voorkomen. Voorop gesteld moet dan verder worden dat men bomen en struiken in twee grote groepen kan verdelen en wel in naaldbomen en loofbomen. De naaldbomen blijven op een enkele uitzondering na het gehele jaar groen, de loofbomen verliezen in de herfst hun bladeren. Beide groepen komen op Westerbergen in vrijwel gelijke hoeveelheden voor. De naaldbomen vooral in het eigenlijke bosgedeelte, de loofbomen in het bijzonder tussen de bungalows met nummers 34 en hoger en op het kampeerterrein.
 
Lees meer...
 

Vogels

Vogels is een moeilijker onderwerp dan planten en bomen, omdat in een druk bezocht vakantieoord de vogels er werkelijk niet op zitten te wachten tot men hen van dichtbij op zijn gemak in al hun doen en laten heeft bekeken. Toch valt dit voor een aantal dat vrij veel op Westerbergen voorkomt best mee en men behoeft er vaak nauwelijks moeite voor te doen, omdat men er als het ware vanzelf tegenaan loopt. Het is met deze overweging dat slechts een beperkt aantal, een min of meer willekeurige greep dus, hier bezien zal worden en ook in een willekeurige volgorde. Er zal verder in principe alleen dat vermeld worden wat iedereen kan zien. Er komen dus geen beschrijvingen over bijvoorbeeld de eieren, die liggen in nesten, waar toch niemand kan komen.

Lees meer...
 

Overige dieren

Het grootste dier en het dier waardoor bij het zien iedereen meteen vertederd is, is de ree. De ree behoort tot de herten. Het grotere edelhert dat op de Veluwe voorkomt leeft niet in Drenthe. Reeën leven er des te meer. Voor de jaren ’40 kwam de ree in Drenthe maar betrekkelijk weinig voor.

Voordat Westerbergen omgebouwd werd tot vakantieoord kwamen de reeën het gehele jaar door in het bos voor. In de wintermaanden is het zeker niet onmogelijk dat men al wandelend door het bos achter het hoofdgebouw één of meer reeën in het struikgewas ziet. Het lijkt erop dat zij dan minder schuw zijn dan in de zomer. Toch komen ook ’s zomers reeën op Westerbergen voor en zelfs vlakbij de bungalows. Dit gebeurt dan ’s nachts.
 
Lees meer...
 

Wilde Planten

Wanneer men aan iemand die naar Drenthe gaat vraagt wat voor planten hij daar denkt aan te treffen, dan is haast wel zeker dat hij in de eerste plaats heide zal noemen. Minder bekend is dat er vele verschillende heidesoorten zijn, waarvan een drietal juist veel in Drenthe voorkomt, hoewel meestal niet in elkaars omgeving. Heeft men het over heide dan denkt bijna iedereen meteen aan één van deze drie soorten en wel de soort die officieel struikheide heet. Het is inderdaad een struikje, want de stengels zijn min of meer houtachtig. Iedereen weet hoe de struikheide bloeit; namelijk een hele reeks boven elkaar gelegen bloemetjes, die elk maar enige millimeters groot zijn. Omdat al die bloemetjes zo dicht op elkaar staan, lijkt de heide op enige afstand een grote paarse vlakte. De struikheide komt laat in de zomer in bloei en wel meestal begin augustus en houdt zijn prachtige paarse gloed tot zo ongeveer half september. Bij de meeste bloemen verschrompelen de bloemen wanneer ze uitgebloeid zijn, waarna de bloemblaadjes afvallen. Dit gebeurt niet bij de struikheide. Het uitbloeien is alleen daaraan te zien dat de bloemetjes van kleur veranderen. Zij worden bruin en blijven meestal tot diep in het volgende jaar aan de plant zitten.

Lees meer...